از زمین پدری تا گلخانه امید؛ روایت کارآفرینی جوان برزش‌آبادی با حمایت کمیته امداد
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی کمیته امداد، روستای برزش‌آباد از توابع شهرستان مشهد در دهستان کنویست واقع شده است. یکی از اهالی این روستا، حسن نایینی، با ترکیب تجربه کشاورزی خانوادگی و تسهیلات اشتغال کمیته امداد، توانسته الگویی موفق از کارآفرینی در حوزه کشاورزی و تولید ارائه کند.
ریشه‌های علاقه به کشاورزی
نایینی که دارای مدرک کارشناسی معماری است، از کودکی در زمین‌های کشاورزی پدر مشغول فعالیت بوده و همین تجربه عملی، علاقه او به کشاورزی را شکل داده است. او در کنار فعالیت حرفه‌ای خود به‌عنوان ناظر ساختمان، همواره علاقه‌مند به کار تولیدی بوده و سال‌ها در حوزه پرورش طیور نیز فعالیت کرده است.
او در گفت‌وگو با خبرنگار ما می‌گوید: «پدرم کشاورز بود و من از کودکی همراه او در مزرعه کار می‌کردم. همین تجربه باعث شد کشاورزی همیشه بخشی از زندگی‌ام باشد. رشته دانشگاهی‌ام معماری شد، اما کشاورزی را به شکل تجربی دنبال کردم.»
تجربه در پرورش طیور
نایینی نخستین گام‌های خود را از سال ۱۳۸۷ با پرورش بوقلمون، مرغ صنعتی تخم‌گذار و مرغ خانگی برداشت. این فعالیت تا چند سال پیش ادامه داشت اما به دلیل افزایش قیمت نهاده‌های دامی و نبود حمایت کافی، مجبور شد طیور خود را بفروشد و این فعالیت را متوقف کند.
ورود به عرصه گلخانه‌داری
با وجود این شکست، او انگیزه خود را از دست نداد. در سال ۱۳۹۶ تصمیم گرفت وارد عرصه گلخانه‌داری شود. او دوره‌های آموزشی لازم را در سازمان فنی و حرفه‌ای گذراند و مهارت‌های لازم برای این کار را فرا گرفت.
آشنایی با کمیته امداد
نایینی درباره آشنایی خود با کمیته امداد می‌گوید: «وقتی دیدم برخی از مردم روستا با دریافت وام‌های اشتغال توانسته‌اند کاری برای خود راه بیندازند، من هم از این طریق اقدام کردم. کمیته امداد ۱۰۰ میلیون تومان تسهیلات به من داد و من هم ۱۰۰ میلیون تومان سرمایه شخصی‌ام را اضافه کردم. این شد که توانستم گلخانه را راه‌اندازی کنم.»
فعالیت‌های امروز
این گلخانه در مساحتی حدود ۳۰۰ متر مربع احداث شد و امروز در آن خیار و صیفی‌جات تولید می‌شود. علاوه بر این، در فضایی ۲۵۰ متری پرورش قارچ نیز انجام می‌دهد. محصولات او عمدتاً در خود روستا به فروش می‌رسد و بخشی هم به میدان میوه و تره‌بار مشهد ارسال می‌شود.
به گفته نایینی، این طرح توانسته برای سه نفر به صورت مستقیم و دو نفر به صورت غیرمستقیم اشتغال ایجاد کند. او این بخش را یکی از مهم‌ترین دستاوردهای فعالیت خود می‌داند.
چشم‌انداز آینده
نایینی درخصوص برنامه‌های آینده خود می‌گوید: «یک زمین سه هکتاری دارم که می‌خواهم بخشی از آن را به باغداری، بخشی را به توسعه گلخانه و بخشی را به سالن پرورش قارچ اختصاص بدهم. البته برای این هدف به سرمایه بیشتری نیاز دارم.»
توصیه به جوانان
او به جوانان توصیه می‌کند: «به دنبال کار آماده نباشید؛ خودتان تولیدکننده باشید. ابتدا تجربه کسب کنید و بعد به سمت تولید انبوه بروید. مثلاً خیلی‌ها می‌خواهند پرورش قارچ راه‌اندازی کنند، اما بدون تجربه، یک سالن بزرگ اجاره می‌کنند و در فروش محصول به مشکل برمی‌خورند. علاقه، پشتکار و هدف سه عامل اصلی موفقیت هستند.»
روایت زندگی حسن نایینی نشان می‌دهد که چگونه یک جوان روستایی می‌تواند با اتکا به تجربه، آموزش و پشتکار، و با استفاده از تسهیلات اشتغال کمیته امداد، مسیر تازه‌ای برای آینده خود و جامعه محلی باز کند. گلخانه کوچک او امروز نمادی از امید و خودباوری در برزش‌آباد است؛ جایی که یک وام اشتغال، بذری شد برای رشد، اشتغال و توسعه.
