
هنر نقره سازی در دستان یک جوان طرقبه شاندیزی
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کمیته امداد، انگشتر ساخته دست خود را انداز ورانداز می کند و نگاه تیز بین چشمان خود را به انگشتر دوخته است تا عیب های احتمالی را بگیرد ، روی میزش انگشترهای زیادی در سایزهای مختلف نشسته اند و منتظرند که او یا برای آنها رکاب بگذارد و یا تمیز کند و در ویترین برای ربوده شدن دل یک مشتری گذاشته شود.
علی اصغر حسن آبادی جوان 33 ساله از شهر طرقبه شاندیز است که همزمان با تحصیل از نوجوانی وارد کار نقره می شودو در یک مغازه نقره فروشی کار می کند. اما او تنها به فروش نقره اکتفا نمی کند و در همان حین به صورت تجربی نقره سازی را فرا می گیرد. در ادامه تصمیم می گیرد که خود مستقل شود تا بتواند، برای چند فرد دیگر هم اشتغال زایی داشته باشد.
او از علاقه خود به این کار می گوید: ورود به هر کاری ابتدا عشق و علاقه و در ادامه انتخاب هدف می خواهد و برای رسیدن به هدف باید تلاش کرد. من به دلیل علاقه خود به نقره جات و اینکه چگونه یک انگشتر درست می شود، از نوجوانی وارد این حرفه شدم ، ابتدا با فروشندگی این کار را شروع کردم و در ادامه این کار را به صورت تجربی فرا گرفتم.
او در ادامه می گوید: در سال 97 تصمیم گرفتم برای خودم مغازه ای بار کنم ، مقدمات کار را فراهم کردم و با سرمایه 400 میلیون تومانی که داشتم مغازه ای اجاره کردم و با 50 میلیون تومان وامی که از کمیته امداد شهرستان طرقبه شاندیز گرفتم، دستگاه ساخت نقره خریداری کردم .
این کارآفرین نقره ساز ادامه می دهد: با ادامه و پیشرفت کار در سال 1400، 80 میلیون تومان دیگر برای تجهیز و توسعه کارگاه وام دریافت کردم.
او در خصوص چالش های فروش و فراز و نشیب کار می گوید: چون قبلا در این حرفه مشغول بودم، به همین دلیل بازار را می شناختم و می دانستم برای ساخت نقره چه کارکنم و چگونه جذب مشتری داشته باشم به همین دلیل در فروش مشکلی نداریم و تولیدات ما بالا است.
حسن آبادی با بیان اینکه در حال حاضر 20 نیروی کار دارد و 4 نفر نیز به صورت غیر مستقیم با او همکاری می کند،می گوید: تسهیلات کمیته امداد شاید برخی بگویند مبلغ آن کم است اما برخی جاها بسیار لازم و اثر گذار است و کمیته امداد و بانک واقعا همکاری لازم را با ما داشتند.
او مهمترین خصوصیت خود را امیدواری و توکل می داند و میگوید: وقتی شغلی را انتخاب می کنند، ناامید نشوند و تلاش کنند، من سختی های زیادی متحمل شدم اما هیچ گاه ناامید نشدم و ادامه دادم.
انتهای پیام